Mavi Aydınlığa Yürümek Şiiri - Nihat Yücel

- “Bir defa yükselen bayrak bir daha inmez.”
M. Emin RESULZADE

İthaf: Türk birliğinin öncülerinden
Ebulfeyz ELÇİBEY’e

Hilaller yükselir delerek arşı
Özgürlüğe doğru koşar giderler
Hep birden söylenir özgürlük marşı
Bütün engelleri aşar giderler

Yürüdüler arkalarından dağlar yürüdü/ Ölüler yürüdü-sağlar yürüdü/
Çağlar açıldı-çağlar kapandı-çağlar yürüdü/ İşçiler-köylüler-ağalar-
beyler yürüdü/ Tanrı dağlarını dumanlar bürüdü/ Açıldı bağımsızlığın
bayrağı gül-gül/ Bir ordu oldu yiğitler-ölümlere yürüdü/ Sınırlar kalktı
aradan/Dargınlıklar-kırgınlıklar-yağılıklar kalktı/ Kırgız-Kazak-Azeri-
Türkmen yürüdü/ Bağımsızlık için- birlik için/ El ele verdi- kafa kafaya
gönül gönüle verdi/ Hep birlikte yürüdü/ Yağıyla savaşmak için/
Bağımsızlığın engellerini aşmak için/ Akan çağlara ulaşmak için/ Uçmağa
Kavuşmak için/ Yiğitler-kadınlar -çocuklar -yaşlı- genç hep birlikte yürüdüler.

Tek ülkü
Tek gönül
Tek inanç olur
Türkelim-Türk insanım
Yürür aydınlığa

Sinirler gerilir çelik yay gibi
Her bir erim olur bir alay gibi
Yiğitlerim güneş gibi ay gibi
Ak köpüklü selce taşar giderler

Haddehanelerde çekildi-çeliğin en özgesi/ Bilincimiz-aklımız-gücümüz/
Biz de varız dedik artık-çıktık ortaya/ Tarihimizle-kültürümüzle-inancımızla/
Yeniden şekil vermeliyiz acuna/Yeniden şekil vermeliyiz insanımıza/ Kokuşmuş Düzenin son artıklarını/ Neleri varsa hepsini/ Vermeliyiz kendilerine/ Yeniden yazılmalı tarihimiz/ Yanlış-doğru ne varsa/ Bilmeliyiz-öğrenmeliyiz hepsini/ Yeniden düzenlemeliyiz eskiye ait ne varsa/ Çeki-düzen vermeliyiz kendimize/ Yeni bir yüzyıla girerken toparlanmalıyız/ Bizden söz etmeli yarın acun...

Tek bilek
Tek yürek
Tek dilek olur
Türkelim-Türk insanım
Yürür aydınlığa

Öfkeler kabarır öfkeler büyür
Kuruyan dallara bengi su yürür
Özgürlüğü ancak balalar görür
Ölümden sonra da yaşar giderler

Mavi bir ışık salkımı uzar akar şafakla/ Gökyüzünü-yeryüzünü kaplar/
Sarar-kucaklar-ısıtır-aydınlatır Türkelini/ Birer ışık topu olur yiğitlerim/
Toplar gök gürültülerini mavi pusatlar/ Aydınlatır geceleri-gündüzleri/
Aydınlatır beyinleri-gönülleri/ Aydınlatır bütün yürekleri yiğitlerim/
Sonra bir çavlan olur yiğitlerimin kanları/ Gökyüzünden dökülür uçarsu
gibi/ Suya kanamış topraklara/ Çağıl-çağıl/ Toprak hasret giderir/ Ağaç-
yaprak-çiçek hasret giderir/ Dökülür uçarsular bağımsızlık topraklarına

Tek kaygı
Tek tasa
Tek sevinç olur
Türkelim-Türk insanım
Yürür aydınlığa

Bir fırtına kopar elbet Asya’da
Ata toprakları verilmez yad’a
Türk birliği doğar yarın acunda
Ölümden ölüme koşar giderler

Yaklaştı zaman/ Daha durulacak zaman değil/ Çekilmeli çifte su veril miş/ Gök mavinin en hası pusatlar/ Hazırlanmalı yiğitlerim kutsal uğraşa/ Namlulara sürülmeli mermiler/ Namluda mermi-ana karnında çocuktur/ Doğum sancıları başladı artık/ Vakit-saat tamam/ O zaman hazır olmalı her şey/ Kafa-gönül-bilek-yürek-düşünce hazır olmalı/ Hazır olmalı pusatların en hası/ Temizlenmeli yağlanmalı/ Hazır olmalı mermiler/ Yağıları birer birer vurmak için/ Türkelini yağılardan kurtarmak için/ Yeniden Türk birliğini kurmak için...

Tek abece
Tek dil
Tek düşünce olur
Türkelim-Türk insanım
Yürür aydınlığa

Kırgız-kazak mısın sorsam adını
Uçmağ listesinde görsem adını
Sana uçmağ diye versem adını
Mavi ufuklarca coşar giderler

Yağılar böldüler bizi/ Böldüler-parçaladılar/ Kazak dediler- Kırgız dediler-Tatar dediler.../ Oysa hepimiz aynı soyun-aynı toprağın insanıyız/Daha gelmedi usumuz başımıza/ Türkülerimiz birdi/ Sevincimiz-tasamız-düşüncemiz birdi/ Bayrağımız-toprağımız birdi/ Dilimiz-destanımız-ülkümüz birdi/ Parça parça ettiler böldüler bizi/ Yeniden kalkmalıyız ayağa/ Hiçbir şey olmamış gibi/ Var olmak-bir olmak kavgası başlamalı artık/ Bu topraklara-bu insanlara ıssı çıkmalıyız/ Yıkmalıyız karanlığın kalın duvarlarını/ Kırmalıyız çelik kapılarını/ Kırmalıyız bileklerimize-düşüncelerimize vurulan çelik kelepçeleri...

Tek budun
Tek vatan
Tek Bayrak olur
Türkelim - Türk insanım Yürür aydınlığa

Aralık/1988