Mavi Ay Şiiri - İlker Kayra

Ay mavi olacak dediler,
Yalanmış.
Sen gibi bir hadise işte.
Dolunaya şükrediyoruz.
Mehtabı seyrederken
Nargilenin közü savruluyor ciğerime.
Arada kokun karışıyor.
Nerede kalmıştık, ne zaman başladık?
Nerede bittik?
Bir pufun üzerimi olacaktı son durak?
Dalgalar seni haykırıyor
Ama seni bana getirmiyor.
İnsanlar çok mutlu.
Bense kendi atmosferimde
Nargilemden nefes alıyorum.
Ne olur köz bitmesin,
Kokun gitmesin benden.
Bir tek o kaldı be sevdiğim.
Her dumanda,
Ayrı bir fotoğrafın karışıyor havaya.
Kumsalda çalan o dısçıklı şarkılara inat,
Kafamda eskilerden bir plak döndürüyorum.
İkimiz için.
Rüzgar utanmasa savuracak sayfalarımı.
Durmadan esiyor,
Köz bitiyor, nargile yanıyor.
Senin kokunu bile duyamıyorum artık.
Bak işte bir kere daha gittin benden.

(01.08.2015 – 23:30) Şarköy / Tekirdağ