Mavi Aşkına Şiiri - Abdurrahman Yılmaz

Öpüşün koskoca beni devirdi,
Aşkın her yanımı sardığı anda.
İçimde papatya canlanıverdi,
Sözlerin kalbimi vurduğu anda.

Olmayan geçmişe bakar kalırdım,
Tanrı, hayalinden yüce sanırdım,
Görünce yok oldu önüm ve ardım,
Zamanın öylece durduğu anda.

Yüceler yücesi sevgiyle doldun,
Bu kayıp adamı avcuna aldın,
Geçen kötü günler yıkılmaz sandın,
Gözyaşın her şeyi kırdığı anda.

Papatyamdan başka açan mı kaldı?
Hüzünle dolacak bir an mı kaldı?
Kayboldum âlemde, zaman mı kaldı?
Gülüşün rûhumu derdiği anda.

Der Yılmaz’ım alsan bütün kaygımı,
Yitirdim güllere olan saygımı,
Varlığı bilinmez her bir duygumu
O güzel gözlerin gördüğü anda.

21 Mart 2018

07:30