Mavi Adında Bilgelik Şiiri - Erkan Arslan

​Mavi, ruhunu sarar ince tül kumaş gibi,
Denizlerin en derin, en ıssız cevheri
Gölgesi düşer en kuytu, mahrem yere,
Uçsuz bucaksız hiçliğin sanki şenlik yeri
Oysa ki gök yüzüdür mavinin uzak duvarı

Ruhuna ışık olup damlar, fer olur gider
Renklerin zerresi uzak yerinde göğün
Bir parçan hüzünlü, bir parçan neşe dolu
Mavi hüzünlü göğün en ucunda neferi
Hangi limandan kalkan gemiyi yakalasan

Atlas da zamanın donduğu en eski an
İnsan ağlarken batar cam kırıkları
İlk susuşu, ilk ama oluşu sükutun koynunda
Güneş batsa da bitmez, sönmez loş ışık,
Serin suların ucunda kalır yalnızlık

Kulaçla maviyi, sessizliğin adresi,
Denizin tuzunda eriyen damla damla
Kıyıya varamayan yorgun suların sesi
Mavi, tenime kaderine kazınmış,
Beyazı çıkardım lügatından mavisizlik...

11-10-2025