Mavi Şiiri - İlyas Gültekin

En sevdiğim renkti mavi...
insanlar siyah'a mecbur etmeseydi...
Gök yüzüne aşkla bakardım..
Gece karanlığı mavisini örtmeseydi...

Kıyısındaki kayaların canını yakardı hırçın dalgalar..
Huzuru getirip hüzünleri alırdı rüzgarlar...
Derinliğinde kaybolduğum..
Yanlızlığımı avuttuğum renkti denizin mavisi..
Derinlerine indikçe siyaha dönen koyuluğu olmasa...

Gök kuşağında belirirdi kızgın bir yağmur sonrası..
Uzanmak isterdim uzaktı vede yanında başka renkler...
Tüm hayallerimi toplardım çemberinde..
Kavuşabilsem, uçmak isterdim bir anka kuşunun kanadında..
Mavisini severdim gökkuşağının...
Bir süre sonra güneşin hükmüne uyup kaybolmasaydı...

Velhasıl hiç bir renk tutmadı mavinin yerini..
Maviye sevdamda değiştirmedi koyuya çalan kaderini..
Benim gibiydi sanki...
Gündüzleri berraktı ve geceleri yanlız..
Ben maviydim, mavide beni anlatan renk..
Güçlüydük, gecenin koyuluğu karanlıkla örtmeseydi bizi..
Mutluyduk güneş varken, insanlar siyahlaştırmasaydı bizi...
Mavi bir renkti ve bende mavinin en koyu rengi...