Mavi Şiiri - Dağlar Özügüç

Bu körpe sahillerin göklerinde
Dev bir anka kuşu otururdu
Yelkenliler sevda rüzgarı taşırdı gönüllere
Kirpiklerdeki damlalar limana gökkuşağı olurdu
Bazen farkında olmadan bazende istemeden
Uzaktaki birine bir bağlılığın olur
Kötümü işte ne güzel hayallerin olur
Daha teneşir tahtasının çivileriçakılmadan
Ayan-ı Kalp vaki olmadan
Yada emr-i hak tecelli etmeden
Hayat senin samimiyetini şöyle bir yoklar
Bağlı kaldığın ve bir türlü değiştiremediğin
Mevki olarak da zaman olarakta takıldığın
Çok şeylerin olduğunu anlarsın bu hayatta
İyi şeyler nedense hep bizden uzakta
Sevgi sanırım bizden pek hazzetmedi
Artık ulaşılamıyor hayallerle karşı bulutlara
Dolunay yazık ki sıradanlaşmış öylece kalmış

Yalnızlar listesinde ismin okunmaz olmuş
Oysa o öyle unutulmaz bir isim ki
Gerçekten her hecesi bir kor yüreğimde

Ürkek bakışların takvim yapraklarında kalmış

Yükselen kanatlarına bir türlü tutunamadığın
Penceredeki kuşlar artık göç yolunda

Daha henüz karanlık köşelerde kışlamadın

Kapısını aşındırdığın mahfillerden geri kalmadın
Kalma

O celali duygulardan arınmadın
Arınma 

Hayallerinin rengini bile anlamadın
Anlama
Hadi şu tabloya renk ver desem
Ama şartım tek renk kullanacaksın
Denizi mi? yoksa gökyüzünü mü?
Maviye boyarsın ?