Bir yerlerde göğe bakıyorsun,
Mavilikte buluşuyoruz,
Ayaklarımızın altında,
Yeryüzü siliniyor,
Mavilik doluyor gözlerimize,
Sen diyorsun,
Eksik şiir gibi kalıyor sesin,
Sesine sarılıyorum,
Kayıp kelimelerin mabedine taşıyorum seni,
Sen ve ben,
Bir de unutulmuş aşklar,
Ki bir zamanlar yaşamın ateşiydiler.
Bir birimize bakıyoruz,
Unutulmuş bir aşka tutunuyoruz,
Gitmek için davranıyorsun,
Oysa ben çoktan düştüm yollara.
Ardımızda mabet yıkılıyor,
Bir daha nerede görür,
Sesine sarılırım.
Maviliğe bak sevgilim.
Belki bir gün,
Belki bir gün yeniden...
Kayıt Tarihi : 9.5.2022 04:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!