Bazen,
Kaybetmek istemezsin,
Kaybetmeyi de sevmezsin;
Yaralarını hatırlatır sana.
Kimseden bir beklentin,
Kazanmak gibi bir derdin de yoktur.
Gök ve deniz buluşurken maviyi seversin,
Ama mavi senin olmaz hiçbir zaman.
Belki de yanmak istersin tek başına,
Tutuşturmadan başka hiçbir kimseyi.
Onun gözlerinde bulduğun ışığı seversin,
En sakin denizlerin kıyısında gibi.
Ortasındayken hayatın,
Demir atmaya bir liman aramazsın,
Bir yerlerdeki varlığının;
Orada olduğunu bilmenin huzurunu seversin.
...
Ve sadece sende kalır;
Yara değil, çiçek olarak...
Kayıt Tarihi : 19.2.2020 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gök ve deniz buluşurken maviyi seversin, Ama mavi senin olmaz hiçbir zaman.
boşluğun,
karanlık boşlukta
ışığı karşılayan havanın rengidir
mavinin bir derdi yok
maviyi dert edinen çok
Terk et gayri zenneleri süzmeyi!
Fazla aşma lütfen dostum çizmeyi!
Sevkıyat var ötelere sevkıyat!
Anla artık baki değil şu hayat!
Şaire ve bütün şair dostlara hayırlı çalışmalar dilerim.
İleride şiir de yazabilir şair .
TÜM YORUMLAR (5)