Üç beş nöbetinde gibi uykular darmadağın
Pusuda binbir kurşun ihaneti gözlemekte
Bense bitik yılgın halde perişan siperde
Yaralarimda hüzün ölmedim daha anne
Şu bitmez geceye uyandırsan maviyi
Getirsen yarin gözlerinde ki maviyi
Özledim yavrumu saçlarından bir teli
Getirsen yok yok, anne kucağında kızım maviyi
Hangi tutsak düşünce bu nefret bu öfke
Kurtulsa tel örgüler üstünde öylece
Kanatlansa uçsa beslediğim kanarya
Ve de gitse konsa yavrumun avuçlarına
Kayıt Tarihi : 2.1.2020 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mavi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!