Mavi Şiiri - Can Bayraktar

Mavi bir gökyüzüydü sığınağım,
Çatısı biraz delikti.
Ahmak ıslatan yağıyordu arada bir,
Ama ahmak olduğumdan değildi.

Yalnızlık okunmayan bir sınavdı.
Tükenmez bir kalem gibi,
Kumdan kaleler yıktım isyan etmek için,
Ama gömdüm yine kafamı kumlara.

Duru bir suda kendimi izledim.
Yalnız ama efendi bir çocuk...
Biraz dalgın ve kederli,
Bazen umarsız, bazen umutlu...

Cümleler hiçbir zaman anlatamadı hislerimi,
Bakışlarda kavga ettim karabasanlarla,
Ama hayat hep siyah değildi,
Tekrar uzandım maviliklere...