Bazen masmavi olurum; dingin ve huzurlu...
Bazen ise maviye hasret kalır doldururum simsiyah bulutları yüreğime...
Gözlerimden yaşlar akmaz, yaş yağar gözlerimden.
Şimşek gibi çakar, yıldırım gibi düşerim. Ama ne olursa olsun kendi renklerimi üretip gökkuşağı olurum ardından... mavinin beni az ötede beklediğini bilirim.
Çünkü mavi vefalıdır.
Çünkü mavi beni sever ben de maviyi :)
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Tugay Dursun](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/05/mavi-477.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!