Ve ben gözlerini gördüm
Eğer görmeseydim, denize ve gökyüzüne hala mavi diyebilirdim
Hangı ara serserı ruhumu dızgınledın kı
Ve ben ne zaman soluk alan bedenımde nefesımın gıttıgını fark ettım
Yaradanın Besmelesı gıbı adın dudaklarımda
Ki Yaradan bahşetmiş bu yüreği insanlara
Şimdi sen dılımde zıkır,gözlerimde rüyasın
Şimdi sen benden öncem degıl,benden sonramsın
Hiçbir şey umrumda degılken,yokluğunun narındayım
Duymazsın ki sesımı haykırışlarım beyhude,farkındayım
Şimdi sen karanlık gecelerde yazdıgım isimsiz şiirlerimin sahibi
Şimdi sen kalemın kağıda,hasretın vuslata özlemı
İnandır benı aşkın varlıgına ey yar
Bakmasın gözlerın baskasına yuregım yanar
Gittiğin yollarda adımlarını saydırma bana
Efkar dolu yüreğimde bir yarada sen açma
Yara’dan içim yanmış Yaradan biliyor
Ya gir bu kapıdan Dünya cennet olsun
Yada kov o mavi gözlerinden hayat cehhenem olsun…
Kayıt Tarihi : 15.12.2017 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şeref Işı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/15/mavi-445.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!