Olur ya bir ölüm dürtüşüyle uyanıveririm mavi hülyalara aldanışlarımdan.
Teskine lüzum yok yalan olsa da belli ki memnunum bunca hayalin mavi oluşundan.
Gök gibi, deniz gibi mavi, masmavi...
Belki maviye bu düşkünlüğüm eksiksiz ben gibi oluşundan.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta