Galiba haklısın,
tesadüfen birbirimizi yakalamamız kolay değil
aramızdaki etkileşimi pek anlatmasa da
nedense aklıma
dağ,
uçurum
ve yankı
geldi
şimdilik buralar sessiz..
Günaydın
uyan hadi
sanki kollarında sıkıca sardığın benim
öyle rahat uyuyorsun
kıskanıyorum,
ölüyorum,
bitiyorum..
Hayatın renklerine akmaya çalışırken
üzerime dolandı içinden geçtiğim rüyalar
biraz yalnız
tutku ve hüzün
sonu,
hep mutsuzluğa mahkum
Sonra anladım ki
gerçeği sevmek
kalmaktır
bulanıp rengine
özgürlüğün mabedidir
mavi
mavi
mavi
aşkın adı
sesimi duyurmaya çalıştım
belki,
duyuramadım
Şşş şimdi sus biraz
ve dinle
sakın
ufff deme aşkına
taş olursun..
02.07.2015
Rasim YılmazKayıt Tarihi : 2.7.2015 13:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rasim Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/02/mavi-391.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!