Mavi Şiiri - İbrahim Kavas

Mavi deyince
Sonsuz bir deniz serilir
Gözlerimin önünde...

Beyaz köpüklü güçlü dalgaları kucaklar,
İyot yüklü sevgiyi basarım koynuma.
Sinemde büyütürüm martılarla dalga dalga sevdamı.
Sonra;
Gecenin sessizliğinde boğulurum yürek dolusu
Sevgi buğuları tütsür, gecenin bir yerinde en yüceden.
Gümüş yanığı yakamozlar titreşir gönlümde
Huzura ererim, dingin enginlerin en kuytusunda...

Mavi deyince
Uçsuz bir gökyüzü açılır
Gözlerimin önünde...

Beyaz bulutlar umut serpiştirir omuzlarıma
Huzme huzme işlenir umutlar gönlüme.
Bazen güneş gibi sıcacık, bazen yağmur damlası,
Hatta kar tanesi misali yumuşacık.
Billurumsu damlalarla yıkanırken tenim
Gökkuşağıyla sarmalarım umutlarımı, belinden
Bir uçtan diğer ucuna.
Sonra;
Işıkların uykuya vardığı anlarda sessizce
Yıldızlar göz kırpar dostane, sımsıcak.
Hafiften bir meltem tararken saçlarımı
Platin yüzlü ay, sırlarını döker usulca.
Aydınlanır günüm yücelerden, şafak sökümü gibi
Ömrümün alabildiği güzelliklere...

Mavi deyince
Umman demek isterim...
Mavi deyince
Hep ASUMAN söylerim...