Mavi Şiiri - Mehmet Şenel

maviliklere dayalı bir namlu
seni de tutar bir kurşuni korku
sonra her gece ellerin bağlanır
güneşler ikindiye ayarlanmıştır
bilinmeyen bir yola yolculuk vardır
sancılar var sabaha varan
ne desem tuhaftır senin için
bir gün belki hiç görmeyeceksin
gidişin bir şeyler götürür
seni hatırlatan bir gri eşarp vardır
yolları pus tutmuş
pusatsız bir sonbahardır
gözlerin içimde efsuni sır
pencereme tuhaf bir karanlık vurur
kırılmış bir cam parçası gibi
bir çocuğun gözleri
ellerini parçalar ellerin
bir uzun maviliktir bahçemde büyür