mavi
Hasreti, sevdalısı, buzdan ay kaçtı..
Sığındı yine, kadim dostu, vefalısı güneşe
İçti sıcak ışıltıları yudum yudum deniz
Kehribar pırıltılar oynaştı üzerinde
Yüreğinde kabarsada dalgalar
Volkan olup patlamadı..
Öyle sakin,
Öylece kıpırtısız,
Öylesine mavi...
Durdu deniz
Pırıltılı gülücük maskeleri asıp yüzüne, sakladı hüzünleri.
Masmavi kat kat neşelere sardı yaralarını
Artık onlara ne bir çare ulaşabildi
Ne de kendisi denizin
Bir ağır taş bağlayıp boynuna incinmelerin
Salıverdi fersah fersah derine
Kendi de bulamasın diye onları
Kaybetti çünkü gerçek olanı
Neşenin sahte mavisinde
Sitemi yok yine de
En evvel kendisi kandı
Mavinin dertsizliğine
Yıldız Yıldız
Kayıt Tarihi : 13.11.2003 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok anlamlı bir şiir... Burada ki MAVİ siz misiniz? merak ettim doğrusu. Kaleminizdeki tevazuyu farketmemek mümkün değil.
Başarılar....
En evvel kendisi kandı
Mavinin dertsizliğine
** Tek kelime ile HARİKA! Işığınız bol olsun. saygılarımla
Mavilik; Denizdir,Gökyüzüdür.
VE mavilik HUZUR dur.
'Özlüyorum;
Gökyüzünün buluta sarmaş,
Denizin köpüğüne kıvrılan,
Kutsanmak için tapınağında
ruhu bedenine dolanmış;
yüreğinin sessizliğini dinleyen kadının,
Maviliğini. '
diyecek söz bırakmıyor insana yüreğine sağlık
umut gül
TÜM YORUMLAR (10)