Mavi Şiiri - Başar Cingöz

Ufacık bir mavi kapı
Üstünde bakırdan tokmak
Geçmiş zamanları silercesine
Açıldı inceden gıcırdayarak

Bir keman son taksiminde
Bekleyen sazendeler suskun
Ortam loş, küflü ve karanlık
Bir ışık süzüldü önce,
Ardından bir kadın
Ufacık mavi kapıdan
Melekleri kıskandırırcasına bir endam
Sustu keman sonsuza… Sustu
Süzdü mavi gözleriyle
Ömrünün haki rengini
Mavi kapıdan

Beynin kalbe sözü geçmez
Sözün bittiği yer de
Bilirim sarhoşluğun en güzeli
Kalbin attığı yerde
Sarhoşum şimdi…
Kalbim yerinden çıkarcasına
Sessizliğe tezat…
Bir ben birde keman şahit
Karanlığa meydan okuyan
O gözler…
Mavi denizlere inat…
Boşlukta uçuşan kelimeler…
Anlamsız kalıyor bütün sözler.
Gecenin anlamı sadece mavi…

Uykumdan uyanıyorum
Bitmiş keman taksimi
Sazendeler gitmiş
Ortam loş, küflü ve karanlık
Bir tek deniz mavisi gözler
Ve bir mavi kapı aklımda kalan