Mavi Şiiri - Ozan Erdoğan

gökyüzü,
üzerinde beyaz tebeşir lekeleriyle
kara bir tahta.
sırt çantamda,
bir kutu boya kalemi;
yarısı siyah yarısı beyaz...
gökkuşağı renkler,
kılavuz çizgili defterler arasında...
(ben çocukken en çok maviyi severdim aslında)

insana çocukluğunu anımsatan bir şeyler var bu havada.
savunmasız,korunmaya muhtaç bir içsellik
ve biraz da,
herkes kadar doyamamışlık çockluğuna...