Hiç birimiz dürüst olamadık,
Nereden geldik nasılda oynadık!
Şu çilekeş hayatı,
Veresiye defterinde hep harcadık...
İnanmadık birbirimize,
Kendimize dahi yalan söyledik.
Aşk olsun bize;
Evdeki kediyi bile inandıramadık.
Öğrendiğimiz bir şeyleri,
Öğretemedik birilerine,
Hiç kimseyi sorgulayamadık,
Soramadık maviye,
Mavi olduğundan mı mavi,
Hani yoksa;
Mavi denildiğinden mi mavi diye.
Kayıt Tarihi : 1.7.2009 20:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Cerit](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/01/mavi-225.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!