Mavi Şiiri - Niyazi Özbek

Niyazi Özbek
7

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Mavi

Özgürdür,
Topaç çevirmiş çocukluğumuz
Yanılmıştır,
Renklere kanan ilkgençlik
Bilgedir,
Adı HAZAN,
Ardı hazan ortayaş
Yine yenilir zamana
Üzülür,
Küser,
Sessiz sessiz ağlar,
Uzaklara kaçar,
Unutulur…

Denizler aralar uzakları, MAVİ
Suçludur,
Deniz görmez karalar
İki kulaçta denize varmak varken
Bekler,
Sessizdir,
Sesini saklar nedensiz
Renksizdir,
Sureti bile kopyadır
Renkli, karbon kağıtlarla çizili
Gri…
Zevksizdir,
Uyumsuz renklerle bezeli
İç içe,
Başka başka…
Yine uzaklara kaçar,
Unutulur…

İlk yağmurda, hazan biter aylardan
Batıdan doğar,
Milenyumdan sonraki beş,
Ağ atar yasaksız
Arda kalan vuslatlara
Deniz yakalar mavilerden.
SESSİZ gelir,
Dörde böler her şeyi, nedensiz
BİR darılır,
Hiçe sayılır,
Üzülür,
Küser,
Uzaklara kaçar,
Unutulur…

SESSİZ gelir yeniden,
Sessizdir hala
Alır atar, maviyi denize
MAVİ, hep orada suda,
Uzaklarda kalır.
Unutulmaz…

Niyazi Özbek
Kayıt Tarihi : 4.6.2008 18:32:00
Niyazi Özbek