Mavi Şiiri - Veysi Çakır

Eski gözümle bakıyorum bugünüme
Tezek kokusu geldi mi bir sokak ötededir gençliğim.
Yürüyorum önümde eski anılardan özlediklerim, arta kalan belirsizlik
Rahat bir koltuk yeşile bakan bir pencere
Her halinden tahrik olunan karşı cinsler serpilmiştir o belirsiz geleceğe

Eli değidi mi insanın eskisine unutulur o önemsiz şeyler
Dolmaya başlar geleceği geçmişi ile
Ay vurur insanın tenine bu saatte ve bütün beyazlrım maviye döner
Açık bir mavi

Tamirci çırakları ellerinde mavi takımlar mavi arabalar tamir ediyorlar
Ekmeği mavi çıkıyor fırıncının sol yanı ateşe düşmüş yanık bir mavi
Ne var İnsanı bu kadar kendine çeken mavide, yangın mavsinde
Gece mavisinde fırıncı mavisinde toprak mavisinde

Elbet olmalı bir derdi yukarı çekip sütyenini düşünürken maviyi
Yahut elinde kalem yazarken maviyi
Bir parça koparıyorsun mavisinden okyanusun bakıyorsun gördüğün değil bu
Sonra tutup atıyorsun özüne dönüyor koca bir maviye

Parçanın bütünde tanımı ve bütünün parçada olan anlamsızlığı
Bütünümü düşünüyorum ve tanımıma kattığım maviliği
Sonra tek başıma olan anlamsızlığımı
Birini ayın yüzümün yarısına değdiği yerden seçiyorum
Yolunu bulmuş ve ben ortasında mavi bir uykuya dalıyorum