Maverik Şiiri - Ulaş Başar Gezgin

Bir atkısı vardı, doğrudur, çıkarmazdı hiç bir zaman…
Önceden sezerdi belki, tüm yağmurlu günleri…
Yalnız yağmur mu ki; fırtınaları, düştü düşecek yıldırımları…
Şimdi bir karanfil koyuyorum mezarına, kuruyor birden…

Küçük kara balıktı; kaynağını soran, nehrin…
Düz yürümeye meyilli bir yengeçti daha çok…
Titrediğini görmedim hiç, görmedim seğirsin bir kez gözleri…
Bunun için midir ki peşinden yürüdüm hep?..

Delik deşik sayılır şimdi, mintanı, gömleği;
Aynıdır yine de, dün ne idiyse…
Yün eğirecek kadar ince elleri;
Kaba elleri, top dökecek kadar…

Rahat uyu şimdi kardeşim, sen rahat uyu;
Yetecektir şimdi tümüne, sade duruşun,
Sen bir korkuluksun artık, düşman kargalara,
Bir dalgalandı mı atkın, kaçıp gidecekler…

Uymadın ya sen hiç bir kanuna,
-yerçekimi dahil, birleşik kaplar dahil-,
İşte bu yorgunluğu, bu reddiyeyi,
Artık bir başka dünyada dindireceksin…

14.08.2001

Kaynak: Gezgin, U.B. (2017). Zemfira: Kitaplara Girmeyen Şiirler (2001-2006) [Zemfira: Poems Not Published in Books].