Mavera Marşı Şiiri - Nimetullah Sucu

Durmadan Mavera hayali kurduk,
Açılmış gül idik sararıp solduk,
Herkesten uzakta,
Köşede bucakta,
Yıllarca tuzakta,
Yaşar olduk.

Gün oldu vurulduk, binlerce doğduk,
Dağılmış kül idik, harlanır olduk,
Kimimiz Ural’da,
Kimimiz Altay’da,
Kimimiz Musul’da,
Naçar olduk.

Neden gövdesinden ayrı Arasta?
Neden yas tutuyor Türkler Manas’ta?
Çünkü anayurtta,
Çin zulmü altında,
Çağlarca mahpusta,
Yatar olduk.

Endülüs kıyamda, isyan her yanda,
Halep’ten Amman’a, Beyrut yolunda,
Noyanlar umutla,
Bekliyor sınırda,
Zafer var ufukta,
Coşar olduk.

Bizleri bekliyor şimdi Kafkasya,
Alp-eren yatağı olacak Asya,
Kalemle kılıçla,
Zalimlere hınçla,
Sıkılan avuçla,
Koşar olduk.

Boşuna akmadı serden al kanlar,
Kalkacak düştüğü yerden Balkanlar,
Tuna’da Vardar’da,
İdil’de Volga’da,
Kabaran dalgada,
Taşar olduk.

Nimetullah Sucu