Mâtuf aşk Şiiri - Berkan İbriam

Gök gürlüyordu, şimşekler ayazlatıyordu bahçemizi, bahçe değildi ki aşk tarlamızdı bizim o.

Yazları orada sevişir, kokumuzu ekerdik, güz vakti geldiğinde de ektiğimizi biçer daha da mutlu olurduk.

Ne kadar ayıp, yasak geliyor insanlara sevmek, sevilmek.

Ayıp değil, kıskanmaktandır bu koydukları yasaklar. Yoksa sevenin kime zararı dokunmuştur, ey efendiler?

Kıskançlıktandır bu yaptıkları, sevin, siz de sevin. Âşık olmamış birine aşkı nasıl anlatayım ki burada.

Gidin sevişin, sevilin. Herkes sevmeyi sevilmeyi hak ediyor.