Matruşka Şiiri - Tayyar Yıldırım

Bir hayale daldım da; geziyorum âlemi.
Bu evrenden ötede, bir başkası var imiş
Sonsuzluğun tarifi, tatmin etmez ki beni,
Düştüm ben bir girdaba, çıkmak artık zor imiş.

Oturup geceleri gökyüzüne bakarım,
Çoban Yıldızı gibi bir söner bir çakarım.
Derinlere dalmışım, bilmem nasıl çıkarım?
Çözülmez ki çözeyim, erişilmez sır imiş.

Girdim Saman Yolu’na götürüyor uzağa.
Dedim; “nere gideriz? ” dedi; “Demir Kazığa”
Korku sardı içimi, düşer miyiz tuzağa?
Şems'i gördüm karşımda, aydınlığı nur imiş...

Elimdeki Kitabı inceledim bir daha.
Çok derine dalıp da, girer miyim günaha?
Akıl ermez, sınırsız, ulaşılmaz bir saha…
Engel olan gördüm ki; bir büyükçe sur imiş

Ecel teri dökmekte, ürpermekte her yanım.
Yürümekle bitmiyor, yoktur asla isyanım.
Bu zerreyi kürede, epey fazla hüsranım;
Geniş sandım mekânım meğerse çok dar imiş.

Kainatın ötesi, sonsuzluğa kapıdır,
Yapan yapmış bir kere ne de sağlam yapıdır,
İnanmamak düzene, onulmaz bir tapıdır.
Yıldız döner, ay döner, her biri; bir Tur imiş.

1/2010/Konya

TDK: tapı: tapınılacak şey.