Senin anınla yaşıyorum
Ciğerlerim senin nefesini istiyor
Dudaklarım dudaklarını
Ellerim tutmuyor
Kapının kolunda nöbette sanki
Senin gelmeni bekliyor
Sanki bilmiyor…
Gözlerim kapanıyor
O an seni görüyorum
Kokunu alıyorum
Ellerini tutuyorum
Ellerim kapıdan kurtuluyor
Gözlerim kapanmamacasına acılıyor
Uyuyamıyorum
Seni tekrar kaybetmekten
Seni tekrar beklemekten
Ve yine sensiz kalmaktan korkuyorum
Ve uzun bir çınlama duyuyorum
Kulaklarım yırtılırcasına
Ve kahrolası gözlerim açılıyor
Nefesim kesiliyor
Ellerim düşüyor
Çünkü…
Artık rüya bitiyor…
Matrix başlıyor…
Kayıt Tarihi : 3.8.2005 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!