Bak Matilda!
Çorbasına tuz olursun,
Çayına şeker.
Aranıza girmeye,
Bir kaşık yeter…
Sebepsiz ayrılıklar,
Ölümden beter…
Senden istediğini,
Alamaz ise eğer.
Zaten ben seni,
Sevmiyordum Kİ der.
Veren eller güzel olurmuş,
Vermezsen senden buz gibi soğurmuş.
İnsan öğrenmeli,
Hayır demeyi.
Yürekler karşılıksız sevmeli.
Ah Matilda !
Ah Kİ ah!
Verdikçe ödün olursun saf,
Bu işler tuhaf Kİ tuhaf.
Derler ki Matilda!
Yüreğinde destursuz yer verdiklerin,
Gün gelir düşman olur ardını derdiklerin.
Gün olur, devran döner,
İçindeki sevgi ateşin söner.
Yetmez, yetinmez aldıklarıyla,
Ortalığı birbirine kattıklarıyla.
Döner sırtını, bakmaz ardına,
Leke düşürür adına, şanına, namına.
Bir de üste çıkarlar, sevmeseydin!
Zorla mı aldım vermeseydin.
Bari sevgimi düşürüp yermeseydin
07.05.2023
11.45
Nasıf Acar
DENİZLİ
Kayıt Tarihi : 1.5.2024 22:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!