Mağaramdan çıkamıyorum dışarısı çok karanlık
Anlayacağın bir gün daha kapana kısılıp kaldık
Telaşla bakan gözlerin, yaşayamadığımız dünyayı tattık
Hiçbir şeyin önemi kalır mıydı bir daha el ele tutuşsaydık;
İnsan zayıf, unutuyor ölümlü olduğunu
Lakin dünya kıskanç, bırakmıyor yakasını masum aşıkların
Değil mi söyle, aşktı aramızdaki hem de en safından
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta