Mathilda Şiiri - Arda Taşkın

Mağaramdan çıkamıyorum dışarısı çok karanlık
Anlayacağın bir gün daha kapana kısılıp kaldık
Telaşla bakan gözlerin, yaşayamadığımız dünyayı tattık
Hiçbir şeyin önemi kalır mıydı bir daha el ele tutuşsaydık;
İnsan zayıf, unutuyor ölümlü olduğunu
Lakin dünya kıskanç, bırakmıyor yakasını masum aşıkların
Değil mi söyle, aşktı aramızdaki hem de en safından
Aşkı seçmiştin ölüm yanı başımızda kök salarken…