Matemli Bahtım Şiiri - Cevdet Altay

Matemli bahtıma ağıt yakarım,
Feryat figan dağı taşı yıkarım,
Her sabah her sabah yola bakarım,
Gelmedin muhannet gene gelmedin.

Uykular göz ile didişip durur,
Acılar sineme darbeler vurur,
Hislerim mantığa sorular sorur,
Bilmedim muhannet gene bilmedim.

Nerde ışık görsem vurdum başımı,
Darmadağın ettin sabır taşımı,
Uğrun, uğrun akan bu göz yaşımı,
Silmedin muhannet gene silmedin.

Yürek coşmuş kalem durmaz yazıyor,
İlaç kar etmiyor yaram azıyor,
Birileri bana mezar kazıyor,
Görmedin muhannet gene görmedin.

Her gün bir nankörün resmini çizdim,
İçime tarifsiz isyanlar dizdim
Bir dost bulmak için mekanlar gezdim,
Bulmadım muhannet gene bulmadım.

Ömrüme azgın bir hırsız dadanmış,
Uykular kaçırıp rüyalar çalmış,
Keşkeli bir yığın sorular kalmış
Sormadın muhannet gene sormadın.

Cevdet Altay