Matematiksel Aşk Şiiri - Bedri Karaarslan

Bir sınav telaşı sarsa bedenimi
Bir soru olup titretsen beni
Uğraşıp çözersem eğer
İyice tanırım seni

Ayrıntılarda gizledin kendini
Biliyorum çözersem öğrenirim
Belki de severim seni

Zorsun, sevimsizsin,saçmasın
Ben çözünce basit
Ben çözünce sevimli
Ben çözünce anlamlı olacaksın

Çemberinde gül değil teğet var
Yarıçapın diken uzunluğunda
sinüslerin tıkanık nefessizsin
Kosinus ilacın, o da benim

Gönül kafesinden girdim içeri
Karekökün dışına çıkardım seni
Gönlünün formülü artık elimde
Açınca göreceksin sevgi var içinde

Çarpanlarına ayırdım seni
Kederi çıkardım içinden
Sevginle böldüm kendimi
Artık her parçası seviyor seni