Matematikçi Severse

Ben hep bölmeyi sevdim
Özellikle sevgimi ve ekmeğimi
Sen beni bende çıkarmaya çalışırken
Ben ise hep topladım dünyanın tüm çüçeklerini
sevgim devirli bir sayı gibi sonsuzken
seninki bir doğal sayı bile değildi
ki doğal bile değildin zaten
dedim ya zordu senle sevgili

açıyı oluşturan iki ışının kolları gibi
açtım kollarımı
seni tümlemek bütünlemek istedim
hatta 360 derece sarmak istedim yüreğini
oysa sen sıfırın hep solundaydın
hep somurtkandın hep negatiftin be sevgili

ben sana yaklaşmak istedim hep
limit misali
sen ise bırak yaklaşmayı
çarpanlarıma ayırdın beni
kendimi tanıyamadım
tanımsız gezdim paydayı sıfır yapan misali
oysa şimdi belirisizim belirsiz
l hospital bile kurtaramaz beni

ben seninle geometri sorusu çözebilme ihtimalini sevdim aslında
dörtgenin bir açısını bulmayı
çemberin çevresini hesaplamayı
dairenin alanını bulmayı
ve daha neler neler
oysa sen çapı olmayan bir daire
ve alanı bile olmayan bir yamukmuşsun meğer
bana öğrettiğin tek ama tek şey yamuk oldu
onca güzel şey varken