Matematik Hocam Şiiri - Nergis Karadağ

Matematik hocam, girdin sınıfa,
Tahtaya bir problem yazdın anında.
“Bugün kesirler var,” dedin sonunda,
Benim dünyam açıldı o anda.

Pay, payda derken işler kolay,
“Bir bütün bölünür,” dedin, “parça çoğalır, oy oy!”
Ben de anladım ki bu ders doy doy,
Kesirlerle oynamak ne güzel bir olay.

Doğal sayılar geldi peşinden,
Sıraladık hepsini küçüğünden büyüğünden.
“En yakın onluğa yuvarlayın,” dedin,
Ben yuvarlarken mutlu oldum içimden.

Ondalıklar başka bir masal gibi,
Virgül koyunca değişti hepsi.
0,5 dedin, “yarım demek bu,” diye,
Bir anda parladı kafamın içi.

Geometride çokgenler geldi sırayla,
Altıgen, beşgen dizildi arka arkaya.
Çizdik kenarları kâğıda havayla,
Her çizgide büyüdü bilgim yavaşça.

Açıları öğrendik: dar, dik, geniş…
“90 derece kutsaldır,” dedin hep, ne ilginç!
Ölçtük açıölçerle, hiçbiri yanlış değilmiş,
Sen anlatınca her şekil daha belirginmiş.

Oran orantı geldi bir gün ansızın,
“Benzerlik budur,” dedin, “çarpın artık hazır olun!”
Orantıyı kurunca çözümdü bir hızın,
Matematik yarış olsa, biz koşardık gazın.

Problemler vardı biraz zorlayan,
Ama sen yanımızda oldukça hep kolaylaşan.
“Önce ne soruyor?” dedin, “Sakin ol, anlamadan,”
Ben de çözdüm soruları birer kahraman.

Veriler geldi, grafikler çıktı,
Sütunlar yükseldi göğe bir ikindi.
Tabloları okuyunca içimde bir şarkı,
Matematik bence bir gizli bilimdi.

Matematik hocam, emeğin büyük,
Her derste kurduğun o düzen pek müthiş.
Dört işlem, kesir, oran… hepsi bir gülüş,
Sen anlatınca her konu olur tertemiz.

Bugün gururla diyorum kendi kendime:
“İyi ki sevmişim matematiği kalbimle!”
Çünkü sen öğrettin sabırla, sevgiyle,
İyi ki benim hocam olmuşsun bu sene.