Oğlum,
Bir yaşında baba dedi bana.
Gözleri,
Gülmeyi biliyordu doğuştan.
Oldum olası hep korktu karanlıktan.
Aydınlığı öğrettim ona.
Tüm sevgileri Toplamayı,
Umutsuzluğu beyninden Çıkarmayı
Yanlışlıkları Çarpmayı, yapanın suratına.
Ekmeğini, üçe beşe bölmeyi,
Paylaşmayı öğrettim ona.
İnsanlığın esası
Dört işlemli matematik dersi
Benden ona hediye…
Unutmayıp aslını,
İnsan kalsın diye…
Kayıt Tarihi : 17.8.2011 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!