Matematiğin Acizliği Şiiri - Latif Akagü ...

x'in yerine
koyuyorum kendimi,
y bilinmeyeni yetim kalıyor
diğer yanımda.
Kendimle sayı/ları çarp/a çarp/a,
üçgen vücudun kare/kök/ünden
adam çıkart/amıyorum.

Otuz beş yıllık bu hayattan kaç kat elbise dik/ilir acı/lara,
hangi havuz alır bunca küme/lenmiş hüznü,
bilmem kaç tane keder musluğunun akmasıyla
ve kaç tane bulut/tan jant/ına gözyaşı bulaşmış otobüs götürür,
bir kentten başka kente efektif olarak huzuru.
Dikdörtgen bir ayakkabı kutusunun
hangi daire/de ve içinde kaç paralık dövizle
bulunma olasılık/ı %'de kaçtır mesela.
Yaşamın keşmekeşinden topla/yıp sevinçleri,
böl/ünce acılara kalan tam olarak sensin aslında.

Hayatta bütün yanlışlarımın
doğru/luk pay/larını götürürsün bir gülüşünle,
feleğin çember/inden geçip
ortak payda/ da buluşma ihtimaline karşı
aradaki yaş farkı kapatılmıyor daksille.
Sinüs boşluğuna asılı kalmış,
oran/tı/sız zekanın yanında,
pöti/kare/li vicdan, asal/etten sayı/lır.
piramit/lere hüzün yağma olasılık/ıysa sıfır.

Çap/sız, etkisiz eleman niteliğinden kurtulmaya çalışan sunum,
fonksiyon/el promter önerme/lerine dudak bü/küp
eksen kayması yaşamak istemiyordu masada.

ve medyan/ın da dediğine göre; teğet geçiyor tatlı krizi, bizi biraz.

Beynin tüm kıvrımlarında,
hız problem/i yaşamadan giderken aritmetik/in,
kusura kalma ama;
hangi açı/dan bakarsan bak,
bu acizliğidir 'usta' matematik/in...