Rüzgar sıyırırken yüzümü,
Derin duygulara dalardım.
Engin deryaların umutsuz sularında
Uzaklara, çok uzaklara gidiyordum
Matem tutarken şairliğe,
Kalemimden gözyaşları damlıyordu,
Önümdeki lekesiz ak kağıtlara.
Duygular baş kaldırır.
Yürekler asi bir ceylan olur,
Şiirin şairin diline düştüğü an,
Usulca yağan yağmurun rahmetinde
Duaya açılan ellerim
Sımsıcak kaçak çay demini yudumlarken
Matem tutardım şairliğe.
Matem tutarken şairliğe.
Onlarca hülya sarardı dört yanımı
Umutlar cebimde kalemim kadar kör talih
Çığlıklar içindeki duyguların atmosferinde
Asi şiirlerle,
Delice matem tutardım şairliğe.
02.07.1998
Perşembe
Kayıt Tarihi : 9.10.2023 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairlerin hayatı olan bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!