Çağladı bu gönül, coştu su gibi aktı
Yarin ardından yine öylece baktı kaldı
Gece ki karanlıktı, ay ise küsmüş yoktu
Ağladı, inledi, sızladı ve de taptı
Suçuysa çok sevmekti, başka daha ne yaptı
Bir kere vurgun yemiş
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
