Matem Sofrası Şiiri - İsmet Zeren

Çul çaputtu Dünya
Bir ekşi armuttu rüya
Rüyalar tatlanırdı
Pudra şekerinin makyajıyla
Rimel sürmüş sabah aydınlıklarında
Kırıtırdı sokaklar
İşveli işveli yürürdü kaldırım fenerleri
Düşlerimle birlikte

Bir tadımlık külbastıydı kitaplar
Kapaklarında sırıtırdı kadınlar
Çağırırdık sokak kedilerini
Gelmezlerdi hürriyet bahçelerinden
Hayallerinde hep kıskançlık balonları uçuşurdu
Uçuşurduk...karyola yorgan

Pirinç parmaklıklı kilitler
Ve okşanmamış giyitler
Sarılırdı serap kahvesinin merdivenlerine
Gökyüzünden
Aralık akşamlarında
Mavi küller yağardı sokaklarımın üstüne
Yürürdüm her sabah
İsmini bilmediğim bir limanda
Balina yağlarının kürsüsüne

Ağlardım hep
Geceler boyu
Sana/bana/yani bize
Gözyaşalarımın fiyatını bilmeden
Sen/ben
Bir matem sofrasındayız şimdi
Kavuşmak
Tutunduğum
Ve dans ettiğimiz uğruna/döne döne etrafında
Yaralı bir totemdi
Taptığımız
Yeşil taraklı bir bahçede
Sarı yapraklı

Gel! .. Gel! ...
Diye bağırıyorum
Özgürlük murdarı katil
Biliyorsun ki
Yüreğimde ki
Yasak elmasıdır
Adem’in