Matem Rengi Yarınlara Gülümse

Matem rengi yarınlara gülümse
Korkma geçmiş neydi ki gelecek ne olsun
Yelken açtı hüzün zamana
Manevi yıkım bu güve gibi kemirir alışmalısın
Hüznün son duruşu benim, ağıtla anılır ismim
Vurdukça yüzüme sağlı sollu hüzünler, direnirim

Ruhuma hapsolmuş kederin müebbet cezası çekilen acılar
Ya da olmaması ihtimaline meydan okuyan doğanın hükmü
Kural mı tanırsın ey içimdeki cellat?
Kine kim için kanlar akıtırsın?
Hüznü barındırmaz gözlerindeki umursamaz bakışın
Sadakat rüzgârında nefreti barındırırsın
Teke tek kavgalarda ihaneti sen öğrettin insana
Uslanmayana us’u nasıl anlatırsın?

Geceme iştirak et sorgulama sakın
Firar etmiş mutlu azınlığın izini sürmekteyim
Ebedi saadetin edepsiz gururudur işlenen konu
Süresi süresiz, kimliği belirsiz bu yok oluşun
Yaz dedi yaradan gizemli kâtiplerine;
Adı keder olsun ömrü kedere boğulsun
Hayatıma müdahale et ama kırma sakın
Sevgimi belli edemem asidir duruşum
Gülüşüme aldanma kan ağlar içim
Varlığımın patavatsız gelişine kılıf uyduramadım

Sus, beni bana anlatan kelimelerin canı cehenneme!
Her dakika ızdırabımı haykıran bu hayat yeter bana
Konuşma! diline doladığın kaygılarım bir gün çöker üstüne
Alışkınım mutluluk vadeden süslü yalanlara

Kül rengi gökyüzünde bulutlar telaşlı gelgitleri ezberliyor
Rüzgâr küfür eder gibi salınışında bir kibir
Vakit dünden gelen ızdırabın acı sureti sanki
Bu, sancılı hücrelerime nüfus eden kaygılarımın nefesidir

Matem rengi yarınlara gülümse
Korkma! Geçmiş neydi ki gelecek ne olsun
Yelken açtı hüzün zamana
Manevi yıkım bu güve gibi kemirir alışmalısın
Hüznün son duruşu benim, ağıtla anılır ismim
Vurdukça yüzüme sağlı sollu hüzünler, direnirim