Matem-i muharrem (kerbela)

Bu ay muharrem ayı, bugün matemdir,
Gönüller gezer âlemi, divanedir.
Nara yanar yürekler, harı tazedir,
Sineler sızlar, ciğer pare, paredir
Bu ay muharrem ayı, bugün matemdir
*
Bu ay da canlar hasta, yürek dardadır,
Diller dönmez, ruhlar matemli, yastadır.
Şah Hüseyin evladı, kan revandadır,
Matemde her dem Yez-it’e lanet vardır
Bu ay muharrem ayı, bugün matemdir
*
Cem evi yasta, semah dönemiyor can,
Matem; kırık kol kanat, ruh ağlıyor kan.
Ağıt yakar, dövünüp ağlar, ser duman,
İnsan mıdır? Hak’kın nefesine kıyan.
Matem-i muharremde kara bağlar can,
*
Yetmiş iki canla dik durdu Hüseyin,
Yezit’ten torununa miras kaldı, kin!
Kerbela, Menemen, Malatya, eserin,
Çorum, Maraş, Sivas, hiç kana doymadın,
Bu ayda anılır ruhu, o canların.
*
Kindar olamaz, ehlibeyti sevenler,
Geni fesat, kesmeden duramaz onlar,
Her asırda, bir Kerbela yaşatırlar,
Her yıl matemde tazelenir acılar.
Matem ayında arşa varır feryatlar.
*
Habil, Mansur, Nesimiler, enelhaktı,
Kabil’le, Yezit bu dili anlamadı,
Hak Kula karşı koçu kurban yolladı,
Yinede cahil masum-u paka kıydı,
Kerbela’da Şahım bunlardan biriydi.
*
Kimini asıp, kimisini yüzdüler,
Bizler Habil’den onlar Kabil’den diler,
İnsan kesip Allah’a karşı geldiler,
Habil’den beri hep kanla beslendiler,
Matem-i muharreme sevinendiler.
*
Demoğlu; matemi tutanlar aç susuz,
Gözler yaşla dolu geceler uykusuz,
Ağıt söylemekten diler düşer fersiz,
Hüseyin yoluna kurban can şüphesiz,
Bugün, matem-i muharrem yasındayız.
Haydar Demoğlu / İZMİR