Matem Gulleri Şiiri - Ozlem Zabitgil

Matem gulleri acmis yine
Dunku sokaklarda
Yine huzun tutmus
Sessiz geceler
Kaybolmus
Bastirilmis cigliklar
Ortulegelmis sessizlikler
Bilinmeyen meydanlarda.
Tikirdasin ayak sesleri
Meydan okusun silinmislige
Uyandirsin
Uykusuz dusleri
Bir agit okusun
Kalbimin dar sokaklarinda
Matem gulleri yesersin yine
Yedi verenler yerine
Sararmis yapraklar serpe sarsin
Yalanci yesiller yerine
Yine donsun dunya tersine
Duzgun gitmeyen aleme inat
Sari guller acsin bahcemde bu bahar da
[Acisin kanayan yaram
Zamansiz iyilesmelere inat]
Menekseler kussun bana bu bahar da
Ben basim dik huzurda…
Baharlar terketsin yine beni
Bir kis daha geledursun
Karli aksamlar puslandirsin yatak odamin camini
Ususun kalbim soguklugun koynunda
Yaslansin bu aci omuzumda
Var olsun son nefesine kadar
Bir bahar daha duragelsin!