Güneş Batıyor işte, bir gün daha yakınız
bu yağmur sensin işte ordasın gök yüzünde.
Şimdi saat yalnızlığın vaktidir
Nemli odamın penceresinden
Gördüğüm sureti belirsiz kadın
Oysa ara sıra telefonum çalmalı
Ara sıra nasılsın demeli biri
Demli bir çay tadında muhabbetimiz
Aman güneş doğmasa ne olur
Olur ya belki bu gün son olur.
Yağmur damlaları olan sen vuruyor cama
Üşüyorum korkuyorum yalan yok
Anne hadi bana doğruyu söyle
Güneş doğarsa yarın gülecek miyiz
Gülmesek bile Matem Çekmekten Vazgeçekemiyiz.
Hüseyin DengizKayıt Tarihi : 15.12.2018 13:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Dengiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/15/matem-95.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!