Matem Şiiri - Cihat Beyazgül

Of demek geliyor icimden nedense
Alışamadım bu kendini bilmez gidişe
Bir kırgınlık bi dargınlık vurur sineme
Cıkılmaz bi hal aldı durgun,arsızca.

Eskilere gider aklım delimidir nedir
Olacak bir dua degilki amin diyeyim
Aklım sacmalık vadisine bulandı yine
Yoksa hangi nedendir sen diye sızladığım

Sen dedim ya şimdi,hani açılmışken konu
Hani seni güzelleştirmişken şu anımda
Bir nebze olsun ariyorsam namerdim
Sadece aklın ve kalbin zikrinden ibaret

Seni öyle benzetirdimki erişilmezliklere
Daģ derdim koca yüregine beni sıģdırdı diye
Solmaz bir gül bahcesi olurdun gülüşünle
Kokladıkca tomurcuklarindan firlardin

Bir tutam mutluluk olurdun kücük dünyama
Yüregime seni saklardım cocuk halinle
Seslenirken adını dilime yakıştırmazdım
Aşk derdim,sevda derdim,yar derdim.

Hani corak topraklarda sahra olur ya
Yanlız gecelerimdeki yansıma hep sen olurdun.
Uykularda sayıklardım catlak dudaklarla,
Göģsüme saplanırdı nefesim sen diye

Elimde değildi afallardim her elimi tuttugunda
Yürümeyi yeni keşfetmiş cocuk olurdum
Yani Biraksan yer ayaklarimdan kopardi
Sevdalari hep ak bilirsim,sevdayi sen bilirdim...