Matem Şiiri - Süleyman Belan

Ayrılık sözü can yakarmış candan ayrılınca
Gözler manasız ve ruh gibi kalır gönül gözü olmayınca
Kelimeler boşlukta dolaşır,sevgiyi bulamayınca
Beni bu duygular alır hüsrana götürür sen olmayınca

Heran yanında olup yüzünü görmek yetmezken
Şimdi sesine hasret kulağın
Bu aşkı diyeti gurbet kesildi canım
Matem havası aldı içimi hep yas tutarım

Hani sanmaki burada yanlız ve tekim
Elimde bir resmin var arada bir onunla dertleşirim
Gönlüm avare, dilim biçare, gezerim divane
Halimi görenler hastamısın diyor, evet diyorum ama bahane
Baldan tatlı aşkın koydu beni bu hale

Melekler gibi nurdan işlenmiş çehren, düşünce gözüme
Sinemdeki aşk alıp başını gidiyor semavi göklere
Yaradan kaderime seni yazzsın diyerek uykusuz her gece
Dualar ediyorum her saniye her gece