Matem Şiiri - İbrahim Doğar

Şu gökyüzü dinmemekte ısrarcı
Kumral saçlı güzel gitmekte madem
Kalbimi tart bir tefede kantarcı
Bakalım kaç ton çekecek bu matem

Gözümdeki yaşı sorma,bilirsin
Havva giderken hiç gülmedi adem
Boşunadır sus diye söylenirsin
Ademden bu yana dinmedi matem

İyice karardı gökyüzü dertli
Sis misali çöktü üstüme özlem
Geçer sanma hiç,bir hayli kuvvetli
Daha vur demeden öldürdü matem

Yağan yağmur çamur olmuş yapraklar
Götürmez mi beni bir tatlı meltem
Böyle ızdırap görmüş mü tutsaklar
Gardiyandır konuşturmaz bu matem

Poyraz savurur bir sağa bir sola
Bu ne tufandır ya Rab bu ne görkem
Gönlüm düşeli o girdaplı yola
Hasret yutdumu unutturdu matem

(Ankara / 2012)