Matem Şiiri - Adem Eriş

Bu bir ihanetin son satırlarıdır sana,
Gözlerimde büyüyen bir kini yazdığım son sözlerim,
Hatırla... Çok değil daha düne kadar,
Kalem kalem içimdeki bu aşkını,
Satır satır yüreğimdeki sevdanı,
Hece hece büyütüp seni gündüz gece,
Seni sevmiştim ben dediğim birine,
Şimdi en büyük isyanlarımı biriktirip sesleniyorum,
Böyle mi yaşanmalıydı bu sevgi?
Bir dar ağacının çatal ağzında kalmışken tüm korkularım,
Böyle yalnız, böyle tutarsız, böyle amansız mı olmalıydı?
Aşk... Aşkı... Aşkımız...
Adını aşk diye koyduğumuz yalnızlık,
Şimdi yarım kalan bir senfoninin notasında bütün mutluluğum,
Üstüme üstüme gelirken bu şehrin katran karanlığı,
Tanımadığım insanların yargılayan yüzlerinde seni arıyorum,
Böyle veda ediş, böyle gidiş, böyle terk ediliş mi olur?
Sığınmışken sevinçlerimin ve hayallerimin sen varsın diye içine,
Üç paralık heveslere, bırakıp sevgini basiretsizce,
Gittin diye bir tek sana yanıyorum,
Mutluluk mu ağır geldi bize?
Yoksa ben mi yetemedim sevgimize?
Bak aynaların değişti monoton yüzü,
Ve... Ben sanki,
Ben sanki her baktığımda bir tek seni görüyorum,
Seni; canım, varlığım, alışkanlığım
Seni çok özlüyorum...
Böyle sevgi, böyle aşk, böyle yaşamak mı olur?
Yalvarışımla tükenirken zaman gözlerimin feninde,
Çoktan bırakmıştı içimdeki umutlarım,
Çoktan bırakmıştı, artık yerini nefretime,
Dolup dolup taşarken, içimde sana olan bütün özlemle¬rim,
Sol yanımın ince ince sızlayan bir yanını duyuyorum, Neyi nasıl yaşayamadık, neye nasıl kavuşamadık, Düşmansız bir savaşın tam ortasında, Sanki bir tek ben yenik düştüm, bir tek ben yenildim, Mağlubiyetim mi daha acı, mahrumiyetim mi yoksa?
Değer miydi bir yalan için, değer miydi arkana hiç bakmayışma,
Böyle mi... Böyle mi yaşanmabydı bizim sevgimiz? Kurmuşken hayallerimi hayatın tam ortasında,
Bu gidiş, bu terk ediliş bu kadar, bu kadar kolay mı olmalıydı?
Dün...
Dün anneni gördüm yolda,
Gözlerini kaçırdı benden utandı sanki o da bu gidişten,
Seni sordum... Mutluymuş o dedi,
Kader dedi, kısmet dedi, nasip dedi,
Sen de artık üzülme dedi ve gitti...
Senin gibi...
Bir yanım hala dön diye sana ağlarken,
Yanarken yüreğim yokluğunun her düşüşünde,
Nasıl mutluyum dersin diye isyan ettim sevdiğime,
Böyle sevda, böyle gönül, böyle sevmek mi olur?
Yemin ettigjrniz dünya bu kadar çabuk mu durmalıydı?
Söyle ey... mabedimin vazgeçilmezi,
Bu aşk böyle mi yaşanmalıydı...