Senin yanında gülmeyi tanımanın sevinci,
Kalbimdeki bir parça rest duyguları içindeki huzur,
Olmadı, olmamıştı.
Gülmek, uçsuz bucaksız ırmaklar sonundaki sırlar içindi.
Bakışlar, gözü çapaklı bir bebeğin bakışlarıydı ancak.
Fakat düşüncelerim aynı, kalemim aynı, yani ben aynıyım.
Ama eksik, bir şeylerin eksikliğini hissederken ben,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
