Matem Şiiri - Vahdet Mehmet Güneş

Bir tabut hayatı etrafımda

efkarla dağılmayan dışımda

havsazı kutsal nehrin suyu

her istemede kahraman gibi feryat başında

illetten perhiz oldu

balık harmanlayan midem

mahkumum Diyarbakırlının gönlüne

esrarlı aşığım sırat köprüsünde beni düşüren ateşlere

gönül başkasına katman sınırlar çizer

esir olmuş kimseleri yad etmez

gece duasında yücelir sabah gümüş renkte

Yaşını ahenkle çağlarken

Turnalar vazgeçti sonbaharda göçmekten