Sessizlik derin bir matem
Hani gün geçtikçe azalacaktı acısı
Arar oldum ilk günki yanmayı
Her geçen gün bir önceki günün üzerine ekleniyor
Anılar Şafak nöbeti gibi bekleniyor
İmkan olsaydı eğer anılar ile yaşamaya
Hazırdım sıkıca sarılıp anılarda yaşlanmaya
Bir ömür yetmez diyorlardı büyümeye
Babam sen gidince bir daha çocuk olamadım ben
Kayıt Tarihi : 14.2.2021 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!